Regen aan doelpunten in de De Moer!

Zaterdag 10 november stond er een wedstrijd tegen hekkensluiter Blauw/Wit’81 op het programma. Omdat deze wedstrijd pas om 3 uur begon, besloten enkelen wat inspiratie op te doen bij de JO19. Daar zagen we echter vooral een puberale overdosis testosteron, rondvliegende ledenmaten en een weggegeven voorsprong. Bedankt Naf en consorten, nu weten we in ieder geval hoe het niet moet.

Na deze toch zeer vermakelijke pot gingen we richting ‘ergens bij Tilburg’.  Dat ging best goed totdat er ergens een bushbush een weg afgesloten was. Gelukkig hadden we Mandy bij, die is wel bekend met polders (of polderen?). Nu we het erover hebben, we zijn al bijna in de Moer en we hebben het nog niet eens over de shockerende snapchat die we deze ochtend van Carola mochten ontvangen. Stond er vrijdag ineens een jongen, ontmoet op het teamweekend in Renesse, voor de deur. Nou beste lezers die dachten nog kans te hebben, captain Jack heeft haar aan de haak geslagen. Weer een exemplaar van VR1 van de markt. OP=OP

Goed we dwalen af, we stonden dus voor een afgesloten weg in de polder. Na een eind omgereden te hebben, kwamen we bij de volgende afgesloten weg. Goed opgevoed als ze is reed Nena hier toch op om vervolgens te manoeuvreren door de werktuigen en vaklui (meneer de voorzitter leest u dit?). Nog voordat we aankwamen bij Blauw/Wit kregen we een appje ‘loop maar achterom, de voordeur zit op slot’. Een dorpse gemoedelijkheid waar wij Veeners alleen maar van kunnen genieten.

Bij binnenkomst in de kantine stond Bizzey op, en wie zijn wij dan om niet even een dansje te doen. Aangezien er op de kantinejuffrouw en het andere team toch niemand op de club aanwezig was, ook niemand om voor te schamen. Door naar de kleedkamer, waar het nog kouder was dan buiten. Verder lag er een enkelbrekende goot in de douche en kwam er lucht uit de ventilator (maar dat is niet zo gek Mirte). Om maar te zwijgen over dat het met bakken uit de hemel kwam tijdens de warming-up.

De opstelling was als volgt: Nicole op goal, Raïsa, Nena, Ingrid en Romy achterin. Op het middenveld Mirte H, Linde, Tabitha en Mandy. Voorin Mirte vR en Shanna. Op de bank begonnen Charlotte en Sanne.

Dan zijn we nu op het punt aangekomen dat we de wedstrijd gaan bespreken, onze doelpunten en ons spel verheerlijkt worden en de fouten en missers weggemoffeld worden. Maarja wie heeft er nou zin om te lezen hoe alle 18 doelpunten werden gemaakt? Ik in ieder geval niet om ze te beschrijven.

De uitslag was 2-18 en de doelpuntenmakers waren:

1x Linde
2x Sanne
3x Mirte vR
4x Nena
7x Shanna

Voor de rekenwonders onder onze lezers kom je dan uit op 17, dat klopt.

Nu ik waarschijnlijk toch al te laat ga komen op de training, kan er best nog wel even een passage bij over waarom vrouwen echt niet altijd leuker zijn om te trainen dan mannen. Vlak voor de wedstrijd begon vertelde Eric dat hij geopereerd moest worden aan zijn knie, omdat hij zijn meniscus gescheurd had. Waar je medelijden en steun verwacht, kwam Mirte H met de woorden “hoe krijg je dat nou voor elkaar?! Jij doet helemaal niks!”.

Ik vind het een mooie afsluiter.

Houdoe!