O Neo nee, weer geen punten mee

Voor de 2de week op rij weer zo’n verschrikkelijke middagwedstrijd waarop niemand zit te wachten. Deze week konden we zelfs pas na ‘biertijd’ vertrekken. Deze keer geen spannende reisverhalen, want Waalwijk weet iedereen wel te vinden. De ellende begon vandaag pas in de kleedkamer. Om iets preciezer te zijn, op het moment dat de kledingtas openging. Als iedereen een robijn aroma verwacht, valt de geur van kleding die vorige week is gebruikt om de overstroming in de kleedkamer van Ophemert tegen te gaan en daarna een week in een vuilniszak zit, toch enigszins tegen.

 

Gelukkig waren ze bij Neo zo vriendelijk om ons het ergste leed te besparen en mochten wij aantreden in hun uitshirts. De besmeurde broeken en slobberige sokken namen we maar voor lief. Had Nicole even geluk dat haar spullen altijd goed te herkennen zijn.

 

Voor de rest ging alles vrij prima in de voorbereiding op deze wedstrijd, Mirte zat steengoed vastgetaped dus daar kon in ieder geval niks mee gebeuren.

 

De opstelling dan: Ingrid had speciaal nieuwe wantjes gekocht en mocht deze gelijk gaan uitproberen. Voor haar stonden Raïsa, Nicole, Nena en Romy gepositioneerd. Op het middenveld stonden Emmie, Tabitha, Shanna en Charlotte. Voorin stonden Mandy en Sanne. Op de bank begonnen Mirte en de nieuwste aanwinst Iris.

 

Achilles had meeste van het balbezit, maar kon niet echte grote kansen creëren. Aan de andere kant gaf Achilles ook bijna geen kansen weg en had het de pech dat Neo na een half uur een vrije trap onhoudbaar in de verre hoek liet ploffen.

 

Achilles bleef het proberen maar verder dan een aantal halve kansen kwam het de eerste helft niet. Natuurlijk krijg je dan de deksel op de neus en gingen we met een 2-0 achterstand de rust in.

 

De 2de helft speelde zich vrijwel helemaal af op de helft van Neo, Achilles viel aan en Neo hield tegen. Eindelijk viel daar dan de aansluitingstreffer, Sanne ontfutselde haar tegenstandster de bal en stuurde meteen Shanna diep. Die won het sprintduel van haar tegenstandster en werkte de 2-1 binnen.

 

Achilles drukte door en niet kort hierna viel de gelijkmaker. Raïsa duelleerde met haar tegenstandster en vanuit dat duel kwam de bal, al dan niet per ongeluk, precies bij Shanna in haar voeten terecht. Vanaf randje 16 prikte zij vervolgens de 2-2 binnen.

 

De 2-3 hing meer in de lucht dan de 3-2, maar zoals de titel al een beetje verklapt gingen we toch met lege handen naar huis. Raïsa leek een diepe bal van Neo onschadelijk te maken, maar raakte tijdens het terugspelen op Ingrid de bal niet goed en kon Neo simpel de 3-2 binnenwerken.

 

Waar de wedstrijd van Achilles normaal gesproken overlopen van de doelpunten hebben we het de laatste weken iets moeilijker met scoren. Daarbij geven we wel een stuk minder kansen weg dan in de vorige wedstrijden en dus genoeg positiefs om vol goede moed door te gaan.

 

Houdoe!