Achilles Jo14 wint op voetballende kwaliteiten en karakter

DF39AD65-2034-4B87-B1F7-45EBB4CB03FE

Het is zaterdag 3 oktober 2020. We spelen vandaag een uitwedstrijd tegen Wadenoijen. We rijden het zojuist genoemde dorpje in, waar je meteen het landleven gevoel krijgt. Een paar oude grote boerderijen, een aantal oudere huizen en langs de weg kun je eieren, fruit & groente kopen. Tegenover het voetbalcomplex is er nog een weitje met wat geitjes. Aangekomen bij de kleedkamers is het stil, er is niks of niemand te bekennen. Na een kleine zoektocht hebben we dan toch een kleedkamer gevonden die wel open is. Snel omkleden, voorbespreking, en warming-up. Bij aankomst op het veld, is het thuisspelend team inmiddels ook gearriveerd. De warming-up gaat in veel opzichten beter dan de weken ervoor, wat betekent dit voor de wedstrijd?

Bij klokslag 11 uur blaast de scheidsrechter op zijn fluit. De eerste 10 à 15 minuten is het van beide kanten erg rommelig. Alles en iedereen loopt op een kluit en de bal vliegt overal heen. Na twee omzettingen bij Achilles, kantelt het spelbeeld en wordt Veen steeds gevaarlijker. Daarentegen probeert Wadenoijen de bal zo snel mogelijk naar voren te krijgen, maar het zijn de groen met witte die dan ook verdiend op voorsprong komen. Het is leenspeler Finn die een voorzet op maat heeft die bij Julian beland. Vanaf de zestien schiet Julian de bal, met een bekeken schot, over de keeper heen in de goal. 0-1! Veen geeft veel ruimte weg maar blijft ook voetballen, waar Wadenoijen nog geen antwoord op heeft. Nu gebeurt er iets wat nog niet eerder is gebeurt dit seizoen. Achilles komt op een 0-2 voorsprong. Ditmaal gebeurt het vanuit de hoek, randje 16. Hans gaat met Steph een prachtig een-tweetje aan, vervolgens een klein stukje door dribbelt en op een paar meter van de goal vanaf de achterlijn hard binnen schiet in het dak van de goal. Zoals eerder gemeld geeft Veen teveel ruimtes weg waardoor Wadenoijen tien minuten voor tijd via een lange bal de ruststand bepaald, 1-2.

In de rust is er één ding duidelijk, wij hoeven hier vandaag niet te verliezen. Onder het genot van een bekertje ranja, krijgen de spelers eerst het compliment, hoe we in balbezit spelen. Hierna worden er wat dingen uitgelegd over het verdedigen, want dat is waar het de eerst helft aan schort.

Het is hoog tijd voor de tweede helft. Het spelbeeld blijft hetzelfde als in de eerste helft, het is vooral Veen dat de bal heeft. Na circa 10 minuten zet Steph een sliding in, echter door het natte gras glijdt hij verder door dan de bedoeling was. Zo komt hij in botsing met de tegenstander en trekt de scheidsrechter als gevolg de rode kaart. Wat is dit? iedereen langs de lijn vind het wat zwaar gestraft en is dat gepast op deze leeftijd? De scheidsrechter blijft echter bij zijn standpunt en zo moeten we verder met 10 man. Hierdoor worden de boys en girls uit Veen extra gemotiveerd. Het is vanuit een hoekschop Hans die de bal direct op de volley neemt. De keeper van Wadenoijen, kan voor de derde keer vandaag, de bal uit het net vissen. Stand op dit moment, 1-3. Het lijkt steeds meer op een degradatie duel, het is geen echt voetbal meer. Voor elke bal wordt gevochten en gestreden. Wadenoijen is in aanzet, en werkt de 2-3 binnen. Kort erna heeft Veen hier via Finn een antwoord op. Vanaf 20/25 meter legt Finn de bal over de keeper heen en zo zet hij een tussenstand van 2-4 op het scorebord. Maar het wordt nog erger voor de groen met witte. Hans krijgt geel voor een sliding van achter en kan voor 10 minuten vertrekken, dus nu moeten we tijdelijk met 9 man verder. Achilles weet Wadenoijen zelfs met 9 man pijn te doen. Het is Joris die een exacte replica van de goal van Finn weet te maken, 2-5! In deze fase van de wedstrijd blijft alles op strijd, passie en karakter gaan, waar Veen ook de betere partij in is. Inmiddels mag Hans het veld weer betreden van de scheidsrechter. Er gebeurt echter niet heel veel meer. Het is tot slot Wadenoijen die de eindstand bepaalt op 3-5. Zo eindigen we de wedstrijd met een welverdiende overwinning.

Als we vandaag terugkijken, zien wij weer dat er stappen gemaakt zijn. Bijvoorbeeld, de aansluiting van de verdediging steeds beter gaat en het benutten van onze kansen. We blijven nog wel trainen op het verdedigen, want daar worden nog teveel fouten gemaakt. Volgende week spelen we thuis tegen Nivo Sparta. We sluiten zo als gewoonlijk af met een Cruijffiaanse uitspraak: “We zijn op zoek gegaan naar de overwinning, en dan kom je hem vanzelf tegen”. En dat was vandaag!!! tot volgende week, houdoe.

Met vriendelijke groet,
Carlo van der Heyden