VR1 lijdt schipbreuk in Meteren

Na uitslagen in de categorie handbaluitslagen als 12-5, 6-5, 4-6 is er zaterdag weer zo’n pareltje bijgekomen. We zouden de nummer 3 MVV’58 gaan bestrijden in de zeilboot-opstelling. Voor de mensen die hier niks bij kunnen voorstellen, wat zeer begrijpelijk is, dit is de formatie 5-3-2. Met zonder vaste keeper, was Nicole vandaag degene die het strakke pakje mocht aantrekken. De 5-vrouws verdediging waar (op papier) geen bal doorheen zou komen bestond van links naar rechts uit Raïsa, Nena, Ingrid, Tabitha en Emmie. Mirte H, Linde en Charlotte voelen zich als een vis in het water op het middenveld en de aanval staat al enkele weken als een paal boven water, Mirte vR en Shanna. De beste stuurlui staan al wal, dus begonnen Kiki, Carola, Romy en Esmee op de bank.

Dat een klein lek een groot schip doet zinken bleek wel toen we na 10min al met 2-0 achterstonden. We konden aan ons water voelen dat we, als we zo door zouden varen vandaag, die 100 tegendoelpunten wel zouden bereiken.

Na alle zeilen bijgezet te hebben, kwam Achilles wat beter in de wedstrijd en dit mondde uit in een aanval waarvan het water je in de mond loopt. Door een snelle combinatie vanuit het middenveld was de organisatie van Meteren volledig uit koers gevaren en kon uiteindelijk Nena met een nette steekbal Shanna alleen voor de keepster zetten, wat resulteerde in de aansluitingstreffer. 2-1!

Deze uitspatting van Achilles bleek echter een storm in een glas water, want de laatste minuten van de eerste helft was het alleen nog water lozen voor de verdediging. Achilles raakte compleet verzeild in het aanvalsspel van MVV en was blij dat het met 4-1 kon aanmeren in de kleedkamer.

Onze trainers hadden natuurlijk een oogje in het zeil gehouden en gebruikte de rust om de route voor de 2de helft uit te stippelen. Al snel bleek echter dat we op ramkoers lagen, want een minuut in de 2de helft was het al 5-1.

Om toch nog even schoon schip te maken en te laten zien dat we ook nog wel kunnen voetballen, begon

Achilles aan de inhaalrace. Door de opbouw van MVV hoog te storen en fel af te jagen, maakte de laatste vrouw een klein foutje door de bal iets te kort op de keepster terug te spelen, want bij haar zat Shanna in het vaarwater. Hierdoor stond ze meteen oog in oog met de keepster en werkte dan ook koel af. 5-2

Achilles had op dit moment het betere van het spel en dat resulteerde in een niet heel soepele, maar wel effectieve aanval. De bal werd in de 16 gebracht, waar Charlotte tegen meerdere verdedigsters knokte voor elke centimeter en de bal glipte er net aan langs, Shanna kon met een klein tikje voorkomen dat de verdedigster kon wegwerken en dat zorgde er ook gelijk voor dat Mirte H een open schietkans had. Onhoudbaar precies schoot ze de bal in de korte hoek. 5-3!

Heel even begonnen we erin te geloven, met de nadruk op heel even, want gelijk na de aftrap lag de 6-3 erin. Toch bleven we lekker ons ding doen en dan blijkt dat we  het onze tegenstanders toch met vlagen erg moeilijk kunnen maken. Nena gaf een steekbal en de het grootste deel van de verdedigsters zette de buitenspelval in, jammer genoeg voor hun bleef er eentje staan. Hierdoor kon Shanna op het gemakske richting de keepster lopen en haar hattrick completeren. 6-4 oja Ingrid was er ook bij

Na deze goal begonnen we te merken dat er vele nogal laat en met nogal wat danswater op onder zeil zijn gegaan na een beruchte feestweek. De laatste minuten was er dan ook geen land meer te bezeilen met Achilles en liepen we als lulletjes rozenwater over het veld.

Dan gebeuren er tijdens een wedstrijd nog wat standaard dingetjes, zoals Carola die boos werd (jack don’t let go) en Kiki die alleen omkleed voor de vorm (oude schepen blijven aan wal). Gelukkig geeft ze wel zwemles, want als de titanic 2.0 gingen we ten onder in de woeste aanvalsgolven van MVV. Hier zagen we ons kampioenschap in het water vallen met een eindstand van 10-4.

Houdoe!