VR1 – Ford Ka versus Porsche!

Omdat het afgelopen zaterdag zo ontzettend mooi weer was, werd er besloten om woensdagavond in de vrieskou te gaan spelen. Met nog 5 wedstrijden ze gaan komt het eind van de competitie alweer inzicht. Ook achtervolger Sparta’30 komt nog op bezoek, dus de marge van 4 wordt graag nog even behouden door Achilles. Al in de middag kwamen de eerste zenuwpoepies langs in de snapgroep. Dit terwijl de uitwedstrijd tegen Almkerk VR2 simpel werd gewonnen met 1-7. Weinig reden tot paniek zou je denken. Maar we blijven vrouwen he, er is altijd wel iets om een probleem van te maken.

Een minuut of 40 voor de aanvang van de wedstrijd verzamelden we ons in de kleedkamer. Hier kwam ons de opstelling ter oren en naar een paar aanpassingen was iedereen tevreden. De doelstelling van vandaag: het 100ste doelpunt van deze competitie maken. We stonden op 96 dus er moest minstens 4 keer gescoord gaan worden.

Achteraf bleek dat deze doelstelling wel iets ambitieuzer had gemogen, want het lastigste aan deze wedstrijd was genoeg sokken vinden voor het hele team. Aangezien vandaag ook Emmie weer kon aansluiten bij de wedstrijdselectie, hebben we een nagenoeg fit elftal voor het eerst dit seizoen. Al had dat zo weer anders kunnen zijn na 10 min warmlopen op het veldje naast het hoofdveld. Dit steenharde veldje liet het kunstgras aanvoelen als een fluwelen dekentje.

De opstelling was als volgt: Nicole op goal, het (nog geen) kwartet achterin bestond uit linksachter Raïsa, centraal Nena en Ingrid en rechtsachter Romy. Het middenveld bestond van links naar rechts uit Emmie, Tabitha, Linde en Charlotte en voorin stonden Mirte vR en Shanna. Op de bank begonnen Esmee, Mandy en Mirte H.

De scheids floot voor het begin van de eerste helft en binnen 30 seconden lag de bal al in het netje. Almkerk was hier blijkbaar zo van onder de indruk dat ze ook hun eigen aftrap meteen balverlies leden en binnen anderhalve minuut al tegen een 2-0 stand aankeken.

De nervositeit verdween als sneeuw voor de zon en Achilles bleef lekker ballen. Tenminste vooral het middenveld en de aanval. De verdediging en de keepster hebben vrijwel niks te doen gehad en door al dat stilstaan in de vrieskou waande zij zich in de hel van ’63.

Binnen een kwartier was de doelstelling al bereikt, het 100ste doelpunt werd gemaakt door Shanna, die bijbehorende beker en fles drank mee naar huis kreeg.

We gingen rusten met een 10-0 voorsprong en de meeste supporters hadden wel weer genoeg gezien. Zij zochten de warmte op en er schenen nog meer enerverende wedstrijden gespeeld te worden vanavond.

Onderweg naar de kleedkamer kwam al de titel van dit verslag tot stand. Uitgesproken door een speelster van Almkerk, de quote van de dag:
“Ik voel me net een Ford Ka die aan het racen is tegen een Porsche”.

In de 2de helft ging Achilles vrolijk door met voetballen en scoren. We hebben deze wedstrijd goed uitgespeelde aanvallen gezien, op maat gemaakte voorzetten, slalommen door de verdediging, maar ook een rommelgoal en poeiers van afstand zaten natuurlijk ook in het repertoire. Droge schuivers, geplaatste ballen, rammen zonder te kijken en een bal achter het standbeen. Achilles VR1 van alle markten thuis.

Gelukkig werd de administratie bijgehouden in de dugout en zodoende komen we tot de volgende doelpuntenmakers:

Linde 1x
Nicole 1x
Mirte H 1x
Mirte vR 3x
Shanna 17x

Dit zorgde bij elkaar voor 23 Veense treffers. De reeds bevroren achterhoede van Veen heeft zich genoeg ingespannen om te zorgen dat Almkerk geen enkel schot op doel heeft kunnen lossen. Mede hierdoor werd de eindstand dan ook 23-0. Grote kans dat dit de grootste overwinning is in de historie van Veense vrouwenvoetbal.

Zaterdag spelen we om 14:30 in Drunen tegen RKDVC VR1 en ondertussen tanken we de Porsche een beetje bij, want da ding zuipt als een ketter.

Houdoe!