Afscheid van Carlo werd VR1 teveel.
Tijdens het verzamelen en de verorbering van de wekelijkse worstenbroodjes, sportdrankjes en theetjes hoorden we het heugelijke nieuws dat we vandaag met 0-14 moesten winnen om kans te maken om te handhaven. Om dit doel in ons geval iets realistischer te maken, stelden we dit doel bij naar een eindstand van 7-21. De weg naar Well leverde geen problemen op, want alleen ‘mini’ had geen idee waar dat zou kunnen liggen, maar die had toch al over het hoofd gezien dat ze moest rijden.
Nee de echte problemen begonnen pas in Well, waar Mirte haar nieuwsgierigheid ons parten speelde. Wat gebeurd er als je een douche aanzet waar geen douchekop meer aanzit, maar alleen een gat in de muur? Dan blijft het water niet in het daarvoor bestemde douchegedeelte, maar spuit het recht de kleedkamer in. Als er dan nog eens bijkomt dat het een douche is die je niet uit kan zetten en lijdzaam moet aanzien hoe het leed geschiedde, dan kun je lekker pootjebadend omkleden.
Alhoewel, na de half uur durende preek van Tijs en Eric was de vloer wel weer droog. In dat half uur hebben ze ook nog wel nuttige informatie verteld zoals de opstelling. Op doel hielp Emma ons wederom uit de brand, linksback Raïsa, centraal Ingrid en Mirte H en rechtsback Romy. Op het middenveld stond links Charlotte, verdedigend Nena, aanvallend Tabitha en rechts Linde. Voorin stonden Mirte vR en Shanna. Op de bank begonnen Esmee en Nicole.
Carlo was ondertussen met Emma bezig met een race tegen de klok vanuit Meerkerk naar Well. Hierdoor moest hij helaas het vuurwerk, speciaal geregeld voor zijn verjaardag, vanaf de Eilandse dijk bekijken. 3 minuten voor het begin van de wedstrijd was er echter nog geen spoor van Carlo en Emma. Nicole was zo vrij om even een keepershirt aan te trekken en zonder handschoenen even voor doelopvulling te zorgen want, “ik ga echt geen bal aanraken zo”. Beide elftallen stonden al gereed en alleen de vlaggenisten waren nog op weg naar hun positie, toen Carlo’s bolide aan de horizon verscheen. Emma al gehuld in keeperstenue sprong de wagen uit en kon meteen het veld betreden.
In de eerste helft was er maar 1 ploeg die voetbalde en dat was Achilles. Na een kwartier spelen drukte Achilles dit ook daadwerkelijk uit in de score. Een aanval werd tot corner verwerkt en die stichten de laatste tijd wel redelijk wat paniek bij de tegenstanders. Zo ook deze keer weer, Shanna legde de bal net over de keepster heen en er ontstaat een grote flipperkast. Toen Well dacht eindelijk de bal weg te hebben, stond daar Nena nog en die plofte de bal langs alles en iedereen in het doel. 0-1!
Even later volgde er een lesje effectief counteren door Linde en Shanna. Een corner van Well werd weggewerkt en kwam bij Shanna terecht, die draaide weg bij haar directe tegenstandster, ontweek als ervaringsdeskundige vakkundig een doodschop en zag de mee opgestoomde Linde in het midden vrijkomen. Linde dribbelde zo gevaarlijk op dat de verdedigsters geen kans zagen om in te grijpen en als je Linde zoveel ruimte geeft, dan weet je dat het mis gaat. Intussen was Shanna doorgelopen en ook de noodkreet “ik houdt d’r niet meer!” van haar directe tegenstander kon niet voorkomen dat Linde precies op tijd de perfecte steekbal gaf. Exact tussen de laatste verdedigster en uitkomende keepster kon Shanna de fatale trap tegen de bal aangeven en de voorsprong uitbreidden. 0-2!
Na een uitbraak en de aansluitingstreffer van Well liet Achilles zich niet van de wijs brengen en ging vrolijk door met aanvallen. Vanuit een ingooi van de achterlijn van Well moesten Mirte vR en Linde vechten voor elke meter en ze lieten dan ook zeker hun spierballen zien, waardoor de bal bij Nena op rand 16 terechtkwam. Het enige advies wat je dan nog hoort is ‘schieten!’, gehoorzaam als ze is vuurde ze een doffe knal af richting de verre hoek. Binnenkant paal rolde de bal nog even precies over de doellijn, maar voordat iemand het kon verhinderen passeerde de bal deze in zijn geheel. 1-3!
In de rust drong het besef pas echt door dat dit de laatste helft was met Carlo. Door dit sombere feit was Achilles zo beduusd dat het gelijk vanaf de aftrap de 2-3 tegen kreeg.
Ook de aftrap daarna leverde meteen een goal op, maar dan voor Achilles aan de goede kant. Shanna trapte af richting Nena en die gaf daarna de bal meteen weer mee aan Shanna. Door die bal was het grootste gedeelte van Well al gepasseerd en hoefde ze alleen nog langs de centrale verdedigsters heen te dartelen. De keepster zag haar kans schoon toen de bal de 16 in rolde en kwam vol overtuiging uit, maar tot haar verontwaardiging bleek alles perfect uitgemeten te zijn en met een puntertje werd ze verschalkt. 2-4!
Hierna was er nog maar 1 ploeg die voetbalde en dat was Achilles niet. Toen het echt spannend werd bleek ook dat Well met 12 man in het veld stond. Want ja als je als voorzitter niet kan verkroppen dat er een team degradeert, dan zorg je er zelf maar voor dat het niet gebeurd. De voorsprong werd opnieuw weggegeven naar een 6-4 eindstand.
Grotendeels was toch wel intents verdrietig om de degradatie, maar misschien is dat ook wel een leugen of een woordspeling, weet jij veel. Het enige echt verdrietige aan dit seizoen is dat onze duizendpoot Carlo ons gaat verlaten en daarom stond hij vandaag als vlaggenist in het zonnetje met een speciale vlag.
Houdoe!