Achilles Veen 3 speelt gelijk maar wint de 3e helft

De eerste bekerwedstrijd eindigde voor Veen 3 in een remise. Het vierde elftal van Kozakken Boys wist de groen-witte equipe in bedwang te houden: 2 – 2.

Jaja lieve lezers… het was weer zover. We mochten weer de wei in, en zin dat we daarin hadden!

Het was 11 maanden geleden (oktober 2020) dat we onze laatste pot hadden gespeeld. We vernamen dat onze tegenstander van de middag al twee oefenwedstrijden had gespeeld en al weken in training was waardoor we nog meer zin kregen. Daarnaast was hun oudste speler 22 jaar, zo ongeveer de leeftijd van onze jongste speler. De gemiddelde leeftijd van onze ploeg zal zo rond de 30 schommelen.
Opvallend was dat ze bij de Boys in Werkendam 11 maanden tijd hadden gehad om fatsoenlijke lijnen te zetten op het veld maar dat dit niet was gelukt. Ook met de grasmaaier over de geel-grauwe mat heen rijden had geen overbodige luxe geweest. Twee elementen waar onze rood-witte tegenstander ook last van had uiteraard.
De start was niet zoals gewenst… de scheidsrechter kwam behoorlijk later dan half 1 waardoor de zorgvuldig opgewarmde spiertjes van de ouwe garde alweer begonnen af te koelen. Zo erg dat Peter ‘reserve captain’ van Helden de kleedkamer weer had opgezocht.

Het lijstje afwezigen was weer dieptriest lang. Het is te hopen dat dit een uitzondering was en niet de norm voor dit seizoen. We gingen met 13 spelers op pad in de wetenschap dat later Gerrold ‘coach’ Burghout en William ‘phillens’ Vos nog aan zouden sluiten.

Afwezigen waren Reinier ‘man van glas’ Vos, Aaziz ‘the ghost’ Laatiyaoui, Badr ‘geen idee’ Laatiyaoui, Matthijs ‘puntknie’ Burghout, Ad ’vakantieman’ van Ballegooijen, Henry ‘Portuknal’ Schouten, Arjan ‘captain’ Klop, Nick ‘boumstam’ Bouman, Gerhard ‘B100’ Boogaard, Johan ‘terug van weggeweest’ Vos en Harm ‘Vakantieman 2’ van Ballegooijen en lieten allen om uiteenlopende reden verstek gaan.

Op doel begon weer onze Nano ‘RKC hooligan’ van Ballegooijen. In de spits de 2 meter lange Arno ‘kease’ van Loon die een mensenheugenis geleden voor het laatst een voetbal tenue had aangehad. Vanuit Veen 2 sloten Sander en Duncan aan.

De start was zoals verwacht, de jonge hindes van de Boys liepen veel en hadden veel energie. De ‘ouwtjes’ van Veen waren ervaren en wachtten af. Uit een vrije trap op randje 16 kwam men bijna op 0 – 1 echter ging de poging van Ruben ‘pablo’ Burghout net naast de verkeerde kant van de paal.

Vanuit de achterhoede werd geprobeerd diepte te zoeken door gebruik te maken van ‘lange johnnies’. Vanaf de bank al omgedoopt tot ‘lange huipies’. De pot speelde zich met name op het middenveld af al kregen de jonge Boys voldoende kansen, vaak door Achilles zelf veroorzaakt, in de schoot geworpen. Het vizier stond gelukkig voor de groen-witten niet op scherp. Toch gingen we de rust in met een 1 – 0 achterstand. Een te korte terugspeelbal op rechtsback Roy ‘scooter’ Vos werd onderschept. Roy probeerde de schade nog te herstellen met een wilde, brute en ondoordachte tackle binnen de beruchte (amper zichtbare) lijnen van het 16-meter gebied: pingel welke onberispelijk werd binnengeschoten. Voor rust mocht Veen van geluk spreken dat het slechts 1 – 0 was. Het had ook zomaar al 3 – 0 kunnen staan.
Het hoogtepunt van Veen 3 in de eerste helft mocht op het lijstje van Gerwin ‘wandelend inktpatroon’ Sack worden gezet. De enige bal die hij goed raakte schoot hij rechtstreeks in de noten van zijn tegenstander die gorgelend naar de kant strompelde.

Na rust ging Veen uit een ander vaatje tappen en de tactiek werd aangepast. Dit resulteerde in een fors veldoverwicht van Veen 3. Dat ondanks de hitte en het gebrek aan conditie. Hier kwam dan toch weer de ervaring om de hoek kijken.

Een vrije trap aan de rechterkant van het veld werd door Gerrold Burghout voor de goal geslingerd en door iedereen gemist waardoor hij bij de tweede paal binnenviel: 1 – 1.
Veen 3 hield de druk erop maar wist geen echte kansen te creëren. Kozakken Boys 4 creëerde echter ook helemaal niks. Uit een klutsbal op het middenveld viel de bal voor de voeten van onze Socrates Ruben. Hij bedacht zich geen moment en had al eerder de keeper te ver voor zijn doel zien staan. Hij haalde zijn fenomenale traptechniek van zolder en schoot de bal van een meter of 40 over de keeper heen in het doel: 1 – 2. De Boys waren boos omdat ze vonden dat er een overtreding was gemaakt voorafgaand aan de goal. De scheids gaf echter geen krimp.
Hierna gebeurde een bijzonderheid namelijk dat onze keeper Nano met kramp vervangen moest worden met de eveneens ‘opgebrande’ Arno.

Vlak voor tijd kreeg de scheids berouw (zo lijkt het). Een loepzuiver buitenspel geval werd opzichtig door hem genegeerd daar waar Michael ‘trouwe soldaat’ van der Velden overduidelijk vlagde. Met 2 man op Arno af wisten ze de 2 – 2 te scoren. Niet onterecht maar het voelt niet fair als je een goal tegen krijgt op zo’n manier. Vooropgesteld: wij als Veen 3 hebben altijd diepgaand respect voor de scheidsrechters en we zijn dan ook erg blij dat ze er zijn. Daarnaast maken de spelers op het veld constant fouten maar het voelt oneerlijk als de scheidsrechter vindt dat hij een fout heeft gemaakt en deze moet goed maken door nog een fout.

Al met al een 2 – 2 gelijkspel. De pilsjes na de wedstrijd smaakten heerlijk in het zonnetje.

Basisopstelling Veen 3:
Nano van Ballegooijen, Michael van der Velden, Huibert van Helden, Gerben Verheij, Roy Vos, Ruben Burghout, Sander Bouman, Duncan Kwetters, Gerwin Sack, Arno van Loon en Andreas Vat.